Jongeren in Gaza hebben het helemaal gehad met hun eigen regering. Ze hebben het helemaal gehad met iedere regering in de wereld, iedere regering die de agressie in het Midden-Oosten steunt. Ze willen een eind aan de illegale blokkade door Israël. Nu. De helft van de bevolking van Gaza bestaat uit jongeren onder de achttien jaar. Ze willen leven zoals andere jongeren in de wereld: vrij, gezond en met een toekomst om naar uit te zien. In plaats daarvan worden ze slachtoffer van de ene militaire actie na de andere, slachtoffer van oorlogen waar ze part nog deel aan hebben. De laatste was de zwaarste. Hij koste duizenden mensen het leven, mensen waren nergens veilig, zelfs niet in VN-scholen. Voor de jongeren was het de derde, vierde, zinloze oorlog die ze meemaakten.
Palestijnse jongeren zijn wanhopig en getraumatiseerd. Ze eisen nu, los van iedere politieke organisatie, dat hun mensenrechten worden gerespecteerd. Ze gaan actie voeren. Ze verzamelen zich daarvoor in de 29-april beweging. Die geeft manifesten uit en organiseert acties. De coördinerende jongeren van deze beweging – en dat zijn Saied Lulu, Jamil Yaghi, Fadi Sheikh Youssef, Rami Amin, Mohammed Ubu Sultan en Tahani Nasr – rekenen erop dat er een basis is van onafhankelijke Palestijnse jongeren, die niet de agenda van een of andere politieke partij volgt, maar alleen de agenda van het volk.
Algemeen coördinator van de beweging is Fadi Sheikh Youssef, een student accountancy. Hij zegt dat het de doelstelling is van deze jongerenbeweging, om een boodschap aan de wereld te sturen, één harde schreeuw: hef de belegering op! Begin met de wederopbouw en spreek de politieke fracties aan op hun verantwoordelijkheid om de politieke verdeeldheid te beëindigen en een verzoenende houding in de regering in te nemen. En spreek Hamas er op aan dat deze het gemakkelijker maakt om een regering van nationale eenheid te vormen. Ten slotte roept hij er toe op, dat alle betrokken instanties hun verantwoordelijkheid nemen om er voor te zorgen dat de grensovergang van Rafah open gaat. Fadi Sheikh Youssef: “Tot nu toe krijgen we erg goede reacties. De jongeren van Gaza smachten naar een jongerenbeweging die hun eisen naar voren brengt, hun problemen verwoordt en we verwachten dat er duizenden op de been zullen komen tijdens onze actie op 29 april.”
Mohammed Abu Sultan vertelt dat actieve leden verslag doen via Facebook en via een eigen hashtag op Twitter. “Iedere dag bereiken we meer mensen en hebben we meer interacties. We hebben nu 20.000 volgers op Facebook en onze berichten hebben een bereik van 300.000 mensen. Onze hashtag is meer dan 2 miljoen keer gebruikt. Het is duidelijk dat onze boodschap, onze vraag om medemenselijkheid, burgers tot in alle uithoeken van de wereld bereikt.
Abu Sultan: “We krijgen via de reacties allerlei vragen, zoals of we de straat op zullen gaan, of we gelovig zijn, of onze beweging zal eindigen als de 15-maartbeweging, en of onze beweging onafhankelijk zal blijven. En ons antwoord is dat het een vreedzame beweging zal blijven die zich niet aan een partij of factie zal binden, maar dat we onze legitieme rechten zullen opeisen en dat hij zich alleen onder de Palestijnse vlag schaart. En dat we niet tegen de regering zijn, tegen een partij of persoon, maar dat we alleen om onze rechten vragen en dat de regering zich achter onze eisen zal scharen, omdat ze die eerder zelf naar voren heeft gebracht.
Abu Sultan vertelt dat steeds meer groepen reageren, mensen waarvan hun huis vernietigd is in de oorlog, en werkeloze afgestudeerden. Sultan verduidelijkt: “We zien ons geconfronteerd met veel vragen tijdens bijeenkomsten en debatten met burgers, die gaan allemaal over wederopbouw, het beleg, het einde van de politieke verdeeldheid, salarissen, een einde aan de elektriciteitscrisis en werkgelegenheid.
Tahani Nasr is het enige meisje tussen de coördinatoren van de beweging. Ze studeert rechten aan de Al-Azhar Universiteit. Ze vertelt dat er niet veel meisjes durven deelnemen door de heersende moraal, maar er zijn er veel, in wie gevoelens van patriotisme branden: ‘Jongeren fluisteren vaak over de samenleving en persoonlijke zaken. Ik vind het noodzakelijk dat we in zaken die jongeren aangaan één vuist maken en onze rechten niet opgeven. Zodat iedereen weet dat er ook betrouwbare en hoogopgeleide meisjes zijn die een rol in de samenleving willen spelen.’
Khalied Nassar
vertaling: Marco in ’t Veldt
