Opnieuw vreest Jabalya de winter

door Yousef A. Ghaben   

Ik zat een keer met mijn 70 jarige grootmoeder in haar kleine huisje. Het regende en wij genoten van het geluid van de regen op het plastic dak. Mijn grootmoeder praatte veel over vroeger. “De winter is niet altijd een pretje. In het kamp is het een soort geest.”

Haar woorden bleven mij bij. Later vernam ik van Abu Mohammed Okal, het hoofd van de volkscomitee’s van de vluchtelingen in het Jabalya kamp, dat er in 2005 een ernstig tekort was aan brandstof en elektriciteit een tekort dat samenviel met hevige regenval. Het leidde tot een flinke overstroming toen de rioolpompen ermee ophielden. Grote stukkken van het kamp overstroomden en veel mensen konden een tijd hun huis niet meer uit, 600 huizen werden beschadigd en 3000 mensen werden noodgedwongen ondergebracht in UNWRA scholen. Het is nu geschiedenis hoewel veel inwoners van het kamp er nog vaak aan terugdenken.

Enkele dagen geleden overstroomde opnieuw een deel van het kamp als gevolg van hevige regenval. Als gevolg van gebrek aan elektriciteit hielden de pompen ermee op. Tientallen huizen overstroomden; veel families werden gedwongen thuis te blijven, omdat vervoer nauwelijks mogelijk was. Sommigen probeerden tevergeefs met zandzakken het water tegen te houden.

“Het water stroomde mijn huis in. Alles staat onder water. Wij moeten ergens anders heen want mijn kinderen kunnen hier niet in het water blijven.” Zegt de 67 jarige Palestijnse vluchteling Abu Ahmed. Zijn tienjarige dochter Reema zegt dat ze niet meer naar school kan: ”Door het water is alles beschadigd ook mijn boeken en mijn schooluniform. Hoe kunnen we nu verder leven? “ vraagt Reema zich af.

Ongeveer 50 huizen werden gedeeltelijk door het water getroffen en veel wegen  waren geblokkeerd door grote hoeveelheden water dat niet weg kon. Bewoners gebruikten noodgedwongen houten planken en kleine bootjes om van het ene naar het andere huis te komen, toen het niveau van het water in sommige straten tot meer dan twee meter steeg.

Op dit moment heeft het kamp net als de rest  van de Gazastrook last veelvuldig uitval van elektriciteit als gevolg van brandstof tekort. Er is maar zes uur stroom per dag beschikbaar. De infrastructuur is slechts provisorisch hersteld en de constructie van de huizen is zwak.   Bewoners waarschuwen dat als het gebrek aan brandstof en elektriciteit aanhoudt dit een ramp kan veroorzaken, omdat de verwachting is dat er nog veel meer regen zal vallen in de komende dagen en dat de pompen dan hard nodig zijn.

In tegenstelling tot mensen buiten het kamp, die de winter zien als een periode waarin ze hun grond kunnen laten herstellen, hopen de mensen in het kamp juist dat het water wegblijft omdat het betekent dat ze uit hun huis worden verdreven. “Wat mij betreft zit ik niet te wachten op de winter,” zegt Um Ahmed, een moeder uit het kamp. “Oke, we hebben wel behoefte aan water, maar  we hebben geen goede voorzieningen om regen- en rioolwater op te vangen. Als het komt, beschadigd dat onze huizen.”

De regenval van de afgelopen week was de eerste regenval van de winter in 2013. Het hield enkele dagen onafgebroken aan. Dat verklaart de zorgen van de inwoners van het vluchtelingen kamp over wat er zou kunnen gebeuren als brandstof en elektriciteit niet beschikbaar is om het overtollige water uit het kamp te pompen.  Ondanks deze zorgen hebben sommige inwoners op Facebook ironisch commentaar gegeven  op de situatie.

Het Jabalya vluchtelingen kamp, ontstaan in 1954,  is een van de meest dichtbevolkte plekken op aarde. Zo’n honderdduizend mensen wonen in het noorden van de Gazastrook op ongeveer 1.5 vierkante KM. Onder normale omstandigheden wordt  riool- en regenwater verzameld in een groot kunstmatig basin in het midden van het kamp met een omvang van 4 hectare genaamd ”Abu Rashid” Vervolgens wordt het van daar naar andere basins in het noorden van de Gazastrook gepompt.