Muhammad Abu Amra heeft diabetes en kan zich geen behandeling veroorloven. Hij heeft twee insuline-injecties per dag nodig; elk kost meer dan 7 dollar. Hij krijgt het medicijn op krediet. De schuld die hij aan twee apotheken verschuldigd is, loopt voortdurend op. Mohammed en zijn gezin wonen in het Deir al-Balah-gebied in centraal Gaza. Hun huis is in slechte staat. Het heeft gaten in de muren en het plafond. Tijdens de zomer waren de temperaturen ondraaglijk. Zijn vijf kinderen hebben talloze muggenbeten opgelopen. “Ik voel me hulpeloos en hopeloos”, zei Mohammed, (33) “Mijn verantwoordelijkheden worden groter, maar vanwege mijn gezondheid kan ik ze niet vervullen. En de economische situatie waarmee mijn gezin wordt geconfronteerd, is erg slecht.” Mohammed, die werkloos is, en zijn vrouw Mansoura hebben weinig geld voor boodschappen. “Soms moet ik heel basale artikelen – luiers, tissues, zout en suiker – op krediet krijgen,” zei Mansoura. Ze is verbannen uit de ene supermarkt totdat ze een rekening van 200 dollar heeft betaald. “De meeste maaltijden die ik voor mijn kinderen maak, zijn afhankelijk van de goedkoopste groenten die ik kan vinden, zoals aardappelen en aubergines,” voegde Mansoura eraan toe. “We eten maar één keer per half jaar rood vlees of kip. Mijn kinderen drinken geen melk – ik ben echt bang dat dit op de lange termijn hun gezondheid zal schaden. ”
Elke drie of vier maanden ontvangt de familie Abu Amra een hulppakket van UNRWA, het VN-agentschap voor Palestijnse vluchtelingen. Het bestaat uit bloem, rijst en bakolie. Volgens Mansoura is de inhoud van het pakket over het algemeen binnen een maand opgebruikt.
De variëteit neemt af
Ondervoeding is een ernstig probleem in Gaza, stelt een recente studie van het Wereldvoedselprogramma. Hieruit bleek dat 86 procent van de kinderen onder de 5 jaar die in de buurt van de grens van Gaza met Israël wonen, geen minimaal geaccepteerd dieet hadden. Het Wereldvoedselprogramma meldde ook dat 28 procent van de zogende vrouwen in Gaza een te laag ijzergehalte heeft.
In een eerder rapport van het Wereldvoedselprogramma en andere hulpgroepen werd opgemerkt dat mensen in Gaza op de barre economische situatie hadden gereageerd door de verscheidenheid aan voedsel dat ze eten te verminderen. Meer dan 68 procent van de twee miljoen mensen in Gaza wordt door de Verenigde Naties als voedselonzeker beschouwd. Voedselonzekerheid is gedefinieerd als geen toegang hebben tot of niet in staat zijn om voldoende voedzaam voedsel te betalen om een gezond en actief leven te leiden. Ondervoeding is één van de gevolgen van de verscherpte blokkade die Israël Gaza heeft opgelegd. Mensenrechtenactivisten hebben gedocumenteerd hoe Israël in 2008 een plan ontwierp om de hoeveelheid voedsel in Gaza te verminderen. Aziza al-Kahlout, een woordvoerder van het ministerie van Sociale Zaken van Gaza, zei dat de omliggende problemen de afgelopen maanden zijn verergerd. Beperkingen die zijn opgelegd tijdens de COVID-19-pandemie hebben geleid tot meer werkloosheid.
“Veel mensen verloren hun inkomstenbronnen – zoals chauffeurs die geen passagiers meer hebben en arbeiders van fabrieken en andere bedrijven die zijn gesloten”, zei al-Kahlout. “Ze hebben allemaal en hun gezinnen dringend steun nodig in deze moeilijke tijden.”
Aangezien de autoriteiten in Gaza onder financiële druk staan, is meer steun van internationale donoren vereist “om te voorkomen dat de humanitaire situatie verslechtert”, zei al-Kahlout. Volgens de Palestijnse Algemene Federatie van Vakbonden zijn minstens 50 fabrieken gesloten als gevolg van de pandemie en zijn er in Gaza ongeveer 4.000 banen verloren gegaan.
De armen worden armer
Mahmoud al-Lili runt een kraam waar snacks worden verkocht in het vluchtelingenkamp van Maghazi. Vóór de pandemie verdiende hij minstens 5 dollar per dag. De 26-jarige verdient nu soms minder dan 1 dollar. De zaken zijn sterk teruggelopen sinds de autoriteiten van Gaza eerder dit jaar beperkingen oplegden in reactie op de COVID-19-pandemie.
“Ik woon met mijn ouders, zussen en mijn getrouwde broer in een klein huis”, zei al-Lili. “Ik doe mijn best om wat geld te verdienen, zodat we wat gaan eten voor het avondeten. We zijn een arm gezin, maar de crisis heeft ons nog armer gemaakt. ”
Samir al-Sayid is 56 en heeft een aantal gezondheidsproblemen, waaronder hoge bloeddruk. Zijn negenkoppige gezin deelt een tweekamerwoning in het vluchtelingenkamp Bureij. ‘Ik werk niet en ik kan mijn verantwoordelijkheden jegens mijn gezin niet nakomen’, zei Samir. “We zijn voornamelijk afhankelijk van humanitaire hulp om te overleven.” De hulppakketten van UNRWA zijn essentieel voor het gezin. “Als we het pakket hebben, plan ik zorgvuldig hoe ik er het meeste uit kan halen en probeer het lang mee te laten gaan”, zei Siham, de vrouw van Samir. “Ik kan het eten niet kopen voor de meeste gerechten die mijn kinderen graag willen eten. Koken voor mijn gezin is een constante nachtmerrie.”
Isra Saleh el-Namey is een journalist uit Gaza.
bron: The Electronic Intifada
