Op woensdag 28 oktober is de prijswinnende documentaire Gaza te zien in Forum Groningen. Gaza neemt ons mee naar een unieke plek buiten het bereik van het televisienieuws om een wereld te onthullen die rijk is aan welsprekende en veerkrachtige karakters, en biedt ons een filmisch en verrijkend portret van een volk dat probeert een zinvol leven te leiden in de puinhoop van een eindeloos conflict. Hieronder het verhaal van de documentaire
Bestel hier kaarten online via de site van Forum. Wees er snel bij want er kunnen als gevolg van de corona maatregelen maar 30 mensen worden toegelaten.
De Intentie van de regisseurs
Er zijn maar weinig plaatsen in de wereld die zo’n sterke diepgewortelde reactie oproepen als Gaza. Het is een plek die meteen bekend lijkt, bekend over de hele wereld door nieuwsflitsen die op onze tv-schermen worden uitgezonden. Maar eigenlijk weten we bijna niets over dit kleine strookje land aan de oevers van de Middellandse Zee. Vanaf het allereerste begin wilden we de ongelijkheid tussen perceptie en realiteit aanpakken. Na jarenlang ter plekke te hebben gewerkt, wisten we dat Gaza zoveel meer was dan zijn uitbeelding in de media. Dit unieke en levendige land, rijk aan cultuur en geschiedenis, is de thuisbasis van een volk dat wordt onderdrukt en ontmenselijkt, maar ook veerkrachtig en sterk is en niets liever wil dan een normaal leven leiden.
Hoe vertel je het verhaal van zo’n plek?
We dachten erover om losse verhalen te vinden, die in hun vertelling de essentie zouden samenvatten van hoe het is om in Gaza te leven. Maar we besloten dat er te veel verhalen te vertellen zijn die de unieke collectieve geest van bijna twee miljoen mensen weerspiegelen onder de meest extreme omstandigheden die denkbaar zijn. Via een cast van hoofd- en bijfiguren ontmoeten we Palestijnen uit alle lagen van de bevolking, die individueel een sterk verhaal te vertellen hebben, maar die samen een portret van Gaza creëren als geen ander. Het beleg, veroorzaakt door de geschiedenis, Israël, Hamas en de afwezigheid van de internationale gemeenschap, is de schurk van ons verhaal. Dit is Gaza zoals je het nog nooit eerder hebt gezien. Het is verre van een plaats van ellende, het is een land van glimlachen, vreugde en zelfs korte momenten van hoop. We weven deze elementen met draden van wanhoop, frustratie en vermoeidheid, waardoor het publiek dieper kan kijken en uiteindelijk kan begrijpen dat het leven in Gaza zich in cycli beweegt, waarbij het gewicht van het verleden drukt op de hoop voor de toekomst.
Karakters in de film
Manal Khalafawi heeft de afgelopen 25 jaar gewerkt als Project Manager bij UNDP. Ze is getrouwd en heeft vier dochters en een zoon. De familiewortels van Manal liggen in Jeruzalem, maar ze is geboren en getogen in Gaza. Ze herinnert zich liefdevol de tijd dat Gaza een kosmopolitische plek was vol leven en hoop. Vandaag vraagt ze zich af of ze gelijk heeft om haar eigen gezin mee te nemen naar de slopende wereld van Gaza en maakt ze zich voortdurend zorgen over hun veiligheid. De jongste van Manals kinderen is Karma.
Karma Khaial is 19 jaar en studeert rechten aan de Al Azhar Universiteit in Gaza. Ze zou graag een studiebeurs krijgen om een master in internationaal recht of politieke wetenschappen in het buitenland te doen, maar in haar huidige omstandigheden ziet ze dat de kans dat dat gebeurt erg klein is. Als ze die droom niet kan verwezenlijken, wil ze samenwerken met humanitaire organisaties in Gaza om te proberen haar volk te helpen de huidige crisis te overleven. Karma’s passie als jong meisje was cello en ze hoopte het op professioneel niveau te leren spelen. Ze heeft het echter de afgelopen jaren niet eens kunnen oppakken omdat het haar te veel aan oorlog en conflict doet denken.
Deir Al-Balah is het kleinste vluchtelingenkamp van Gaza en biedt onderdak aan 21.000 vluchtelingen die uit dorpen in centraal en zuidelijk Palestina zijn gevlucht als gevolg van de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948. Het is gelegen aan de Middellandse Zeekust, zes mijl ten zuiden van Karma’s flatgebouw en is de thuisbasis van Ahmed en zijn 13 broers en 23 zussen. Karma en Ahmed Abu Alqoraan wonen allebei aan zee, maar dat is waarschijnlijk het enige dat ze gemeen hebben. Want hoewel ze dezelfde 25 mijl lange strook Middellandse Zeekust delen, lopen hun levens sterk uiteen. Ahmed’s vader heeft drie vrouwen. Ze zijn de grootste familie in Gaza.
De 18-jarige Ahmed is ongeschoold en kijkt, in tegenstelling tot Karma, voor zijn levensdoelen niet verder dan Gaza. Terwijl Karma naar de zee staart, treurend over de onbereikbare kansen waarvan ze weet dat ze daarbuiten liggen, kijkt Ahmed naar de vijf kilometer zone voor de kust en ziet alleen een bron van gezinsinkomen. De familie van Ahmed vist om te overleven, maar doet het nauwelijks. Zijn droom is om een grote boot te bezitten en als eerste in zijn familie op grote schaal te vissen. Hij hoopt dat de grote bemanning kan bestaan uit zijn broers en neven. Hij begrijpt de moeilijkheden bij het realiseren van zijn droom en weet dat onderwijs en hard werken de enige wegen naar succes zijn. En hoewel hij vastbesloten is om het te proberen, kent Ahmed de harde realiteit van Gaza beter dan de meesten.
Regisseurs en producenten
GARRY KEANE
In 1992, na een filmstudie aan het London College of Communication en aan de Irish National Film School, werkte hij als regisseur van fotografie in New York en Londen, voordat hij zich uiteindelijk vestigde in Ierland, waar hij de afgelopen 25 jaar documentairemaker is geweest. In die tijd regisseerde Garry meer dan 100 uur aan tv-documentaires voor Europese en Amerikaanse omroepen in meer dan 20 landen over de hele wereld. In 2011 richtte hij Real Films op en sindsdien zijn Keane’s documentaires genomineerd voor 11 Irish Film & Television Academy Awards; hiervan wonnen zijn films er vier, waaronder twee in de categorie Beste regisseur: tv in 2013 en 2018
Andrew McConnell
Andrew McConnell is een bekroonde fotograaf die al meer dan 15 jaar verslag doet van wereldgebeurtenissen. Zijn werk richt zich vaak op thema’s als conflict en ontheemding en is verschenen in veel van de beste publicaties ter wereld. Andrew heeft diepgaand gewerkt aan kwesties als de Syrische vluchtelingencrisis, het conflict in de Democratische Republiek Congo en de vergeten Sahrawi-bevolking van de Westelijke Sahara, waarvoor hij de eerste plaats kreeg bij de World Press Photo Awards. Andrew is gevestigd in Beiroet en heeft de afgelopen 8 jaar in het hele Midden-Oosten gewerkt. GAZA is zijn eerste werk als filmmaker en volgt op zijn fotografische projecten in het belegerde gebied die in 2010 begonnen. Andrew heeft naast talloze onderscheidingen twee eerste prijzen gewonnen bij de World Press Photo Awards, vier Awards van de National Press Photographers Association, en de 1e plaats in de Pictures of the Year International en 2 Sony World Photography Awards.
