Palestijnse gewapende groepen kwamen hun dreigementen na om Tel Aviv aan te vallen met ongekend vuur nadat Israël dinsdag een woontoren in Gaza met de grond gelijk had gemaakt. Verzetsgroepen hadden Israël gewaarschuwd dat ze zijn commerciële hoofdstad zouden treffen als dergelijke aanslagen zouden plaatsvinden. Nadat Israël een flatgebouw met meerdere verdiepingen in Gaza stad had gebombardeerd, werden meer dan 100 raketten richting Tel Aviv gelanceerd.
Het zware spervuur doodde een vrouw in een buitenwijk van Tel Aviv, veroorzaakte nog meer ernstige verwondingen en verstoorde het luchtverkeer op de internationale luchthaven van Israël. Twee vrouwen, waaronder een verzorger uit India, kwamen eerder op de dag om in Ashkelon in het zuiden van Israël.
Verzet versterkt
Ondanks opeenvolgende militaire offensieven na de eenzijdige terugtrekking van de kolonisten uit de Gazastrook in 2005, is Israël er niet in geslaagd het gewapende verzet in Gaza te verslaan. In plaats daarvan hebben gewapende groepen in de geïsoleerde strook hun capaciteit en vermogen om het leven in Israël te verstoren alleen maar versterkt, bij gebrek aan andere middelen om de ernstige machtsongelijkheid tussen de staatloze Palestijnen enerzijds en één van de sterkste legers ter wereld anderzijds te verschuiven.
De verscherpte belegering met collectieve straffen die Israël sinds 2007 aan Gaza heeft opgelegd, heeft het leven van de meer dan twee miljoen Palestijnse inwoners tot een zware beproeving gemaakt. Die belegering kwam na de onverwachte overwinning van Hamas bij de Palestijnse parlementsverkiezingen van 2006 en een mislukte door de VS gesteunde poging om de organisatie in Gaza militair te vernietigen.
De kern van de Israëlische en internationale pogingen om Hamas te ondermijnen, is de afwijzing door Hamas van het normalisatieprogramma dat is onderschreven door de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever, wiens “veiligheidstroepen” samenwerken met Israël om het Palestijnse verzet tegen de bezetting te onderdrukken. Met andere woorden, de PA fungeert als onderdeel van de handhaving van de Israëlische bezetting, terwijl de gewapende vleugels van Hamas en andere facties in Gaza het recht van het Palestijnse volk op zelfverdediging tegen Israëlische agressie vertegenwoordigen. Het zogenaamde Midden-Oosten Kwartet (EU, Russische Federatie, VN en VS) heeft gepoogd deze groepen in Gaza te ontwapenen, waar het grootste deel van de bevolking vluchtelingen zijn uit dorpen in wat nu Israël wordt genoemd.
Al meer dan 70 jaar ontzegt Israël Palestijnse vluchtelingen in Gaza, en ook miljoenen Palestijnen in de diaspora, het recht op terugkeer naar deze dorpen op grond van het feit dat ze geen Joden zijn. In 2018 werden tientallen Palestijnen gedood en duizenden zwaar verminkt door scherpschutters van het Israëlische leger, tijdens de Grote Mars van de Terugkeer langs de oostelijke en noordelijke grens van Gaza. Palestijnse gezinnen in Gaza hebben de hoogste prijs betaald voor het vasthouden aan hun recht op zelfbeschikking. Meer dan 30 Palestijnen, waaronder 10 kinderen, zijn in Gaza omgekomen sinds Israël het maandag begon te bombarderen.
Ondertussen werd op de Westelijke Jordaanoever dinsdag een Palestijnse man gedood en een andere ernstig gewond door Israëlische soldaten. Israël beweerde aanvankelijk dat het paar, beide naar verluidt leden van de inlichtingendienst van de Palestijnse Autoriteit, had geprobeerd een schietpartij te plegen. Israëlische media meldden later dat de Palestijnen geen pistool droegen en geen aanvalspoging deden toen ze werden neergeschoten.
Palestijnen staan op
Ondanks de onoverbrugbare politieke verdeeldheid tussen het verzetskamp in Gaza en het normalisatiekamp in Ramallah, komen Palestijnen in hun thuisland, dat geheel onder Israëlische controle staat, in opstand. Tientallen jaren van bezetting, fragmentatie, ernstige bewegingsbeperkingen en een groot aantal andere Israëlische onderdrukkingsmiddelen hebben het verzet tegen het koloniale regime en het gevoel van nationale eenheid onder de Palestijnen niet verpulverd, zelfs niet nu politieke eenheid ontbreekt.
Ismail Haniyeh, het hoofd van de politieke vleugel van Hamas, begroette de Palestijnse burgers in Israël als de ‘beschermingsmuur’ van Jeruzalem en zijn al-Aqsa-moskee, die maandag werd belegerd door de Israëlische politie terwijl ze vol zat met gelovigen vanwege de Ramadan. Tientallen Palestijnse families worden geconfronteerd met gedwongen uitzetting in de wijk Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem om plaats te maken voor Joodse kolonisten.
De families die Israël probeert uit te zetten in Sheikh Jarrah zijn vluchtelingen die het recht wordt ontzegd om terug te keren naar de huizen waaruit ze werden verdreven rond de tijd van de oprichting van de staat Israël in 1948.
Palestijnse burgers van Israël in Haifa, waarvan sommige families oorspronkelijk uit Sheikh Jarrah werden verdreven, hebben de afgelopen dagen geprotesteerd, evenals hun lotgenoten in Nazareth en Jaffa.
De paramilitaire grenspolitie van Israël werd dinsdag ingezet in Lydd, een Palestijnse stad in Israël, na meer dan een dag van rellen.
De Israëlische premier Benjamin Netanyahu belegde ondertussen een spoedvergadering over de massale rellen in de stad. De burgemeester van Lydd, Yair Revivo, vroeg Netanyahu om het Israëlische leger naar de stad te sturen en “een avondklok af te kondigen”, waarbij hij de situatie omschreef als “een intifada van Arabische Israëli’s”, de term die Israëli’s doorgaans gebruiken voor Palestijnse staatsburgers van Israel. Revivo beweerde dat “de burgeroorlog is uitgebroken” in de stad en dat synagogen en auto’s werden verbrand terwijl orthodox-nationalistische joden met geweren door de straten liepen. Een Palestijnse man werd maandag in Lydd neergeschoten en vermoord door een joodse Israëlische burgerwacht vermoedelijk een misdaad uit haat.
Palestijnen in Lydd hadden zich maandag verzameld ter verdediging van de al-Aqsa-moskee en uit solidariteit met gezinnen in Sheikh Jarrah. Palestijnse gezinnen in Lydd zijn ook het slachtoffer van gedwongen verhuizing als gevolg van de sloop van huizen, omdat Israëlische ruimtelijke ordening de huisvesting van Joodse burgers bevoordeelt boven Palestijnse burgers.
Overheersing
Een groeiende consensus erkent wat de Palestijnen al jaren zeggen: dat Israël “een intentie heeft nagestreefd om de overheersing van Joodse Israëli’s over Palestijnen te handhaven op het gehele grondgebied dat het controleert”, zoals Human Rights Watch onlangs concludeerde. De burgemeester van Lydd waarschuwde dinsdag dat “we de controle volledig verloren hebben”, wat aangeeft dat de staat vindt dat Palestijnse burgers van Israël, die onderworpen zijn aan tientallen discriminerende wetten en economische en sociale marginalisatie, niet langer bestuurbaar zijn. De oproep van de burgemeester aan Netanyahu om het leger in te zetten, is vergelijkbaar met het oproepen van brandstichters om een brand te blussen. Maar dat is de enige logica die de staat Israël kent. Militarisme vormt de kern van het zionistische project in Palestina dat begon lang voordat Israël in 1948 werd opgericht. Militair geweld werd als noodzakelijk beschouwd om Palestijns land toe te eigenen en het inheemse verzet tegen die diefstal van een eeuw geleden te breken, en dat is nog steeds zo.
Palestijnen blijven zich verzetten tegen het voortdurende proces van zionistische kolonisatie en lijken het niet snel op te geven. De standvastige wil tot bevrijding en zelfbeschikking van een gekoloniseerd volk kan niet worden verpletterd door militair geweld, belegering of welke nieuwe technologie dan ook afkomstig uit de innovatieve onderdrukkingslaboratoria van Israël. Hoeveel levens er nog verloren zullen gaan voordat Israël deze waarheid accepteert, is aan de rest van de wereld om te beslissen.
Maureen Clare Murphy
bron: The electronic intifada
Palestijnse gewapende groepen kwamen hun dreigementen na om Tel Aviv aan te vallen met ongekend vuur nadat Israël dinsdag een woontoren in Gaza met de grond gelijk had gemaakt. Verzetsgroepen hadden Israël gewaarschuwd dat ze zijn commerciële hoofdstad zouden treffen als dergelijke aanslagen zouden plaatsvinden. Nadat Israël een flatgebouw met meerdere verdiepingen in Gaza stad had gebombardeerd, werden meer dan 100 raketten richting Tel Aviv gelanceerd.
Het zware spervuur doodde een vrouw in een buitenwijk van Tel Aviv, veroorzaakte nog meer ernstige verwondingen en verstoorde het luchtverkeer op de internationale luchthaven van Israël. Twee vrouwen, waaronder een verzorger uit India, kwamen eerder op de dag om in Ashkelon in het zuiden van Israël.
Verzet versterkt
Ondanks opeenvolgende militaire offensieven na de eenzijdige terugtrekking van de kolonisten uit de Gazastrook in 2005, is Israël er niet in geslaagd het gewapende verzet in Gaza te verslaan. In plaats daarvan hebben gewapende groepen in de geïsoleerde strook hun capaciteit en vermogen om het leven in Israël te verstoren alleen maar versterkt, bij gebrek aan andere middelen om de ernstige machtsongelijkheid tussen de staatloze Palestijnen enerzijds en één van de sterkste legers ter wereld anderzijds te verschuiven.
De verscherpte belegering met collectieve straffen die Israël sinds 2007 aan Gaza heeft opgelegd, heeft het leven van de meer dan twee miljoen Palestijnse inwoners tot een zware beproeving gemaakt.
Die belegering kwam na de onverwachte overwinning van Hamas bij de Palestijnse parlementsverkiezingen van 2006 en een mislukte door de VS gesteunde poging om de organisatie in Gaza militair te vernietigen.
De kern van de Israëlische en internationale pogingen om Hamas te ondermijnen, is de afwijzing door Hamas van het normalisatieprogramma dat is onderschreven door de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever, wiens “veiligheidstroepen” samenwerken met Israël om het Palestijnse verzet tegen de bezetting te onderdrukken.
Met andere woorden, de PA fungeert als onderdeel van de handhaving van de Israëlische bezetting, terwijl de gewapende vleugels van Hamas en andere facties in Gaza het recht van het Palestijnse volk op zelfverdediging tegen Israëlische agressie vertegenwoordigen.
Het zogenaamde Midden-Oosten Kwartet (EU, Russische Federatie, VN en VS) heeft gepoogd deze groepen in Gaza te ontwapenen, waar het grootste deel van de bevolking vluchtelingen zijn uit dorpen in wat nu Israël wordt genoemd.
Al meer dan 70 jaar ontzegt Israël Palestijnse vluchtelingen in Gaza, en ook miljoenen Palestijnen in de diaspora, het recht op terugkeer naar deze dorpen op grond van het feit dat ze geen Joden zijn. In 2018 werden tientallen Palestijnen gedood en duizenden zwaar verminkt door scherpschutters van het Israëlische leger, tijdens de Grote Mars van de Terugkeer langs de oostelijke en noordelijke grens van Gaza. Palestijnse gezinnen in Gaza hebben de hoogste prijs betaald voor het vasthouden aan hun recht op zelfbeschikking. Meer dan 30 Palestijnen, waaronder 10 kinderen, zijn in Gaza omgekomen sinds Israël het maandag begon te bombarderen.
Ondertussen werd op de Westelijke Jordaanoever dinsdag een Palestijnse man gedood en een andere ernstig gewond door Israëlische soldaten. Israël beweerde aanvankelijk dat het paar, beide naar verluidt leden van de inlichtingendienst van de Palestijnse Autoriteit, had geprobeerd een schietpartij te plegen. Israëlische media meldden later dat de Palestijnen geen pistool droegen en geen aanvalspoging deden toen ze werden neergeschoten.
Palestijnen staan op
Ondanks de onoverbrugbare politieke verdeeldheid tussen het verzetskamp in Gaza en het normalisatiekamp in Ramallah, komen Palestijnen in hun thuisland, dat geheel onder Israëlische controle staat, in opstand.
Tientallen jaren van bezetting, fragmentatie, ernstige bewegingsbeperkingen en een groot aantal andere Israëlische onderdrukkingsmiddelen hebben het verzet tegen het koloniale regime en het gevoel van nationale eenheid onder de Palestijnen niet verpulverd, zelfs niet nu politieke eenheid ontbreekt.
Ismail Haniyeh, het hoofd van de politieke vleugel van Hamas, begroette de Palestijnse burgers in Israël als de ‘beschermingsmuur’ van Jeruzalem en zijn al-Aqsa-moskee, die maandag werd belegerd door de Israëlische politie terwijl ze vol zat met gelovigen vanwege de Ramadan.
Tientallen Palestijnse families worden geconfronteerd met gedwongen uitzetting in de wijk Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem om plaats te maken voor Joodse kolonisten.
De families die Israël probeert uit te zetten in Sheikh Jarrah zijn vluchtelingen die het recht wordt ontzegd om terug te keren naar de huizen waaruit ze werden verdreven rond de tijd van de oprichting van de staat Israël in 1948.
Palestijnse burgers van Israël in Haifa, waarvan sommige families oorspronkelijk uit Sheikh Jarrah werden verdreven, hebben de afgelopen dagen geprotesteerd, evenals hun lotgenoten in Nazareth en Jaffa.
De paramilitaire grenspolitie van Israël werd dinsdag ingezet in Lydd, een Palestijnse stad in Israël, na meer dan een dag van rellen.
De Israëlische premier Benjamin Netanyahu belegde ondertussen een spoedvergadering over de massale rellen in de stad.
De burgemeester van Lydd, Yair Revivo, vroeg Netanyahu om het Israëlische leger naar de stad te sturen en “een avondklok af te kondigen”, waarbij hij de situatie omschreef als “een intifada van Arabische Israëli’s”, de term die Israëli’s doorgaans gebruiken voor Palestijnse staatsburgers van Israel.
Revivo beweerde dat “de burgeroorlog is uitgebroken” in de stad en dat synagogen en auto’s werden verbrand terwijl orthodox-nationalistische joden met geweren door de straten liepen. Een Palestijnse man werd maandag in Lydd neergeschoten en vermoord door een joodse Israëlische burgerwacht vermoedelijk een misdaad uit haat.
Palestijnen in Lydd hadden zich maandag verzameld ter verdediging van de al-Aqsa-moskee en uit solidariteit met gezinnen in Sheikh Jarrah.
Palestijnse gezinnen in Lydd zijn ook het slachtoffer van gedwongen verhuizing als gevolg van de sloop van huizen, omdat Israëlische ruimtelijke ordening de huisvesting van Joodse burgers bevoordeelt boven Palestijnse burgers.
Overheersing
Een groeiende consensus erkent wat de Palestijnen al jaren zeggen: dat Israël “een intentie heeft nagestreefd om de overheersing van Joodse Israëli’s over Palestijnen te handhaven op het gehele grondgebied dat het controleert”, zoals Human Rights Watch onlangs concludeerde.
De burgemeester van Lydd waarschuwde dinsdag dat “we de controle volledig verloren hebben”, wat aangeeft dat de staat vindt dat Palestijnse burgers van Israël, die onderworpen zijn aan tientallen discriminerende wetten en economische en sociale marginalisatie, niet langer bestuurbaar zijn.
De oproep van de burgemeester aan Netanyahu om het leger in te zetten, is vergelijkbaar met het oproepen van brandstichters om een brand te blussen. Maar dat is de enige logica die de staat Israël kent. Militarisme vormt de kern van het zionistische project in Palestina dat begon lang voordat Israël in 1948 werd opgericht.
Militair geweld werd als noodzakelijk beschouwd om Palestijns land toe te eigenen en het inheemse verzet tegen die diefstal van een eeuw geleden te breken, en dat is nog steeds zo.
Palestijnen blijven zich verzetten tegen het voortdurende proces van zionistische kolonisatie en lijken het niet snel op te geven. De standvastige wil tot bevrijding en zelfbeschikking van een gekoloniseerd volk kan niet worden verpletterd door militair geweld, belegering of welke nieuwe technologie dan ook afkomstig uit de innovatieve onderdrukkingslaboratoria van Israël. Hoeveel levens er nog verloren zullen gaan voordat Israël deze waarheid accepteert, is aan de rest van de wereld om te beslissen.
Maureen Clare Murphy
